Ruk

Ik heb mijn vriend Rinke gevraagd te reageren op het manuscript van het boek dat ik aan het schrijven ben: “Ik heb het in een ruk uitgelezen! Misschien omdat je mijn vriend bent, maar zeker ook omdat het over seks gaat. Je geeft me een inkijkje in een wereld die voor mij volkomen vreemd is. Het is zo nu en dan erg spannend en zelfs opwindend om te lezen wat je allemaal hebt meegemaakt.

Door wat je geschreven hebt begrijp ik dat seks voor jou een manier is om je persoonlijk te ontwikkelen. Je gebruikt seks als spiegel. Je gaat op onderzoek en doet regelmatig dingen die je eigenlijk heel eng vindt. Dat alles onder het motto: alleen als je buiten de lijntjes kleurt, kun je wat nieuws leren. Daardoor, en omdat je dat niet alleen doet maar samen met je vrouw, worden er regelmatig diepe angsten en trauma's geraakt. Door die onder ogen te zien, transformeren ze en verliezen ze hun kracht.

Ik snap dat je je wilt ontwikkelen. Dat je de beste versie van jezelf wilt worden. Maar waarom gebruik je daar seks voor? Je hebt een uitstekend huwelijk en een goed seksleven. Daar kun je toch gewoon van genieten? De belangrijkste vraag die bij me opkomst is: waarom is seks bij uitstek het gebied om genadeloos de confrontatie met je eigen trauma's aan te gaan? Je kunt toch ook gaan sportvissen? “

Maakt hij mijn boek nou belachelijk? Neemt hij het onderwerp wel serieus? Neemt hij mij wel serieus? Of stelt hij juist een essentiële vraag? Een vraag die duidelijk maakt waarom dit boek er moet komen? Ik slik. Ik ga die vraag met het boek duidelijk en begrijpelijk beantwoorden. Aan het werk dus.